شهید هادی کلانتری

بسم الله الرحمن الرحیمبه نام خداوند بخشنده مهربانیا سَیِّدُ یا سَنَدُ یا صَمَدُ یا مَنْ لَهُ الْمُسْتَنَدُ اِجْعَلْ لی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً مَمّا اَنا فیهِ وَاکْفِنی فِیهای آقا،‌ای تکیه گاه،‌ای بی نیاز،‌ای کسی که به او تکیه شود، برای من از آنچه که در آنم گشایش و رهایی قرار بده و مرا در آن کفایت کنوَ اَعُوذُ بِکَ بِسْمِ اللهِ التّامّاتِ یا اَللهُ یا اَللهُ یا اَللهُ یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُو پناه میبرم به تو به نام خداوند تمام کننده‌ای خدا!‌ای خدا!‌ای خدا!‌ای بخشنده،‌ای بخشنده،‌ای مهربانیا خالِقُ یا رازِقُ یا بارِیُ یا اَوَّلُ یا آخِرُ یا ظاهِرُ یا باطِنُ یا مالِکُ یا قادِرُ‌ای آفریدگار،ای روزی دهنده،‌ای خلق کننده،‌ای ابتدا،‌ای انتها،‌ای ظاهر،‌ای باطن،‌ای فرمانروا،‌ای توانایا واهِبُ یا وَهّابُ یا تَوّابُ یا حَکیمُ یا سَمیعُ یا بَصیرُ یا غَفورُ یا رَحیمُ‌ای بخشایشگر،‌ای بخشنده،‌ای توبه پذیر،‌ای دانا،‌ای شنونده،‌ای بیننده،‌ای آمرزنده،‌ای مهربانیا غافِرُ یا شَکُورُ یا عالِمُ یا عادِلُ یا کَریمُ یا رَحیمُ یا وَدودُ یا غَفورُ یا رَؤفُ‌ای آمرزنده،‌ای پاداش دهنده،‌ای دانا،‌ای عادل،‌ای کریم،‌ای بخشنده،‌ای بسیار مهربان،‌ای آمرزنده،‌ای مهربانیا وِتْرُ یا مُغیثُ یا مُجیبُ یا حَبیبُ یا مُنیبُ یا رَقیبُ یا مَعیدُ یا حافِظُ‌ای یگانه،‌ای تنها. ای فریاد رس،‌ای اجابت کننده،‌ای حبیب،‌ای منیب،‌ای رقیب،‌ای اعاده کننده،‌ای حفظ کنندهیا قابِضُ یا حَیُّ یا مُعینُ یا مُبینُ یا جَلیلُ یا جَمیلُ یا کَفیلُ یا وَکیلُ‌ای گیرنده،‌ای زنده،‌ای یاری کن،‌ای آشکار،‌ای جلیل،‌ای زیبا،‌ای کفیل،‌ای وکیلیا دَلیلُ یا حَیُّ یا قَیّومُ یا جَبّارُ یا غَفّارُ یا حَنّانُ یا مَنّانُ یا دَیّانُ یا غُفْرانای راهنما،‌ای شهید هادی کلانتری...

ليـغـفـر لك اللّه مـا تـقـدم مـن ذنـبـك و مـا تأخر   در عيون الاخبار در رواياتى كه مجلس مامون با حضرت رضا (عليه السلام ) را حكايت مـى كـنـد، بـه سند خود كه به ابن جهم دارد روايت كرده كه گفت : در مجلس مامون حاضر شدم، ديدم حضرت رضا (عليه السلام ) نزد اوست، مامون از آن جناب  پرسيد: يا بن رسول اللّه آيا راى شما اين نيست كه انبياء معصومند؟ فرمود: بله - تا آنجا كه ماءمون گـفـت - پـس بـفـرمـا بـبـينم معناى اين كلام خداى عزّوجلّ: (ليغفر لك ما تقدم من ذنبك و ما تاخر) چيست ؟حـضـرت فـرمـود: در نـظـر مـشـركـيـن عـرب هـيـچ كـس گـنـاهـكـارتر و گناهش عظيم تر از رسـول خـدا (صـلّى اللّه عـليـه و آله وسـلّم ) نـبـود، بـراى ايـنكه آنها سيصد و شصت الهه  داشتند، و رسول خدا كه آمد همه آنها را از خدايى انداخت و مردم را به اخلاص خواند، و اين در نـظـر آنـهـا بـسـيـار سـنـگـيـن و عـظـيـم بـود، گـفـتـنـد:  آيا آن همه خدا را يـكـى كـرده؟  ايـن خـيلى شگفت آور است. بزرگانشان براى تحريك مردم به راه افتادند كه بـرخـيـزيـد و از خـدايان خود دفاع كنيد كه اين وظيفه اى است مهم، ما چنين چيزى را در هيچ كيشى نشنيده ايم اين جز سخنى خود ساخته نيست .ايـن جـاسـت كـه وقتى خداى تعالى مكه را براى پيامبرش فتح مى كند، مى فرمايد: (انا فـتـحنا لك فتحا مبينا ليغفر لك اللّه ما تقدم من ذنبك و ما تاخر-  يعنى ما اين فتح آشكار را برايت آوردیم، تا تبعات و آثار سوئى را كه دعوت گذشته و آينده ات در نظر مشركين دارد از بـيـن بـبـريم تا ديگر در صدد آزار تو برنيايند).و همينطور هم شد، بعد از فتح مـكـه عـده اى مسلمان شدند، و بعضى از مكه فرار كردند، آنهايى هم كه ماندند قدرت بر انكار توحيد نداشتند، و ب شهید هادی کلانتری...